07.08.2022 - 19. Niedziela Zwykła
"Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze"
- Porządek Mszy św.:
- wtorek – na Weiler o godz. 18.00 Różaniec i Msza święta – tego dnia przypada święto Teresy Benedykty od Krzyża patronki Europy
- czwartek - Gremberg o godz. 18.00 Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Msza święta – obchodzimy wspomnienie św. Klary
- piątek – o godz. 18.00 w kościele Św. Pawła: Msza święta i nabożeństwo Różańcowe
- sobota – o godz. 19:15 w kościele św. Pawła Msza święta z niedzieli
- W przyszłą niedzielę będziemy gościć ks. Romana Raczko, dyrektora Caritas w diecezji Grodzieńskiej, który wygłosi nam słowo Boże i opowie o swojej posłudze w Centrum Bożego Miłosierdzia i Domu Pogodnej Starości dla naszych rodaków na Białorusi.
- Dzieciom i młodzieży powracającym z wakacji życzymy wielu sił i radości w szkole oraz zapraszamy na Mszę świętą inaugurującą nowy rok szkolno-katechetyczny w naszej misji 21 sierpnia o 13:15 w kościele św. Pawła. Można już dzieci zapisywać na katechezę. Formularze są do odebrania w zakrystii.
- W lipcu i sierpniu Biuro parafialne czynne jest w tylko w piątki w godzinach 10:00 - 12:00 oraz 15:00 - 17:00.
Po pielgrzymce do Medjugorie.
Medugorje - miejsce tętniące ciszą, skupieniem i potęgą modlitwy.
Czy cisza może tętnić? Czy można namacalnie poczuć potęgę modlitwy? Tu, w Medugorje, odczuwa się to na każdym kroku. Duch modlitwy, o którym mówią wszyscy stąd wracający, nie oznacza masowych modlitw ani głośnych nabożeństw. Duch modlitwy emanuje tu od każdego pojedynczego człowieka, który na swój sposób zbliża się tutaj do Boga.
W zasadzie mogłabym jednym zdaniem podsumować naszą pielgrzymkę do Medugorje: " Trzeba tu samemu przybyć i na żywo doświadczyć tego cudownego zakątka, bo żadne słowa nie oddadzą w pełni tego, czym to miejsce promieniuje i czego można tutaj duchowo doświadczyć."
Początkowo bardziej od samego sanktuarium pociągnęły mnie inne punkty pielgrzymki: Mostar, Split, wodospady Kravica, sanktuarium Vepric - czyli małe Lourdes i oczywiście -r objęty przez Unesco całkowicie jako zabytek kultury - Dubrownik. I byłam w Mostarze, Splicie, w Vepric, przy wodospadach Kravica i w pięknym Dubrowniku. Było wszędzie naprawdę ładnie, a wybrzeże chorwackie z masą wysp, turkusowym kolorem Adriatyku, soczystą majową zielenią, słońcem na błękitnym niebie i małymi wioskami domków z czerwonymi dachami naprawdę mnie zachwyciło. Jednak codzienne powroty do Medugorje i czas każdego dnia tu spędzany sprawiły, że miejsce to stało się dla mnie niespodziewanie domem, do którego z radością przez te parę dni po całodniowych wycieczkach powracałam.
Co pozostanie szczególnie w mojej pamięci?
Z pewnością wieczorne Adoracje z wystawioną na pięknym polowym ołtarzu ogromną złotą monstrancją, oświetloną zachodzącym powoli słońcem. Na ławkach otaczających promiennie ołtarz - mnóstwo ludzi. Ludzi wszelkich narodowości, ludzi zdrowych i chorych, starszych i młodych. I cisza....niespotykana, pełna uwielbienia cisza. Dźwięki gitar i skrzypiec i proste, przenikające serca pieśni uwielbienia, przeplatane krótkimi słowami modlitwy i długimi minutami ciszy. W takiej atmosferze nietrudno o całkowite zatopienie się w Bogu, o poczucie Jego obecności, poukładanie myśli albo ich wyłączenie, nietrudno o łzy wzruszenia lub wylanie przez nie wszystkich trosk i problemów. Śpiew ptaków, lekki powiew ciepłego wiatru i poczucie obecności Boga pośrodku Jego dzieła - pięknej natury, pośrodku nas.
Pozostaną też w pamięci poranne i wieczorne spacery po sanktuarium...i widok ludzi modlących się w ciszy i skupieniu - w kościele, w kaplicy adoracji, przy krzyżu Jezusa Zmartwychwstałego, przy stacjach drogi krzyżowej, przy kapliczkach z tajemnicami światła, a także tych, siedzących po prostu na ławkach...widok ludzi modlących się z różańcem w ręku, ludzi spokojnych lub płaczących, uśmiechniętych lub zamyślonych, ludzi spowiadających się we wszystkich jezykach w "największym - jak nazywa się Medugorje - konfesjonale świata" ....i pokój bijący od wszystkich.
Pozostanie w pamięci Kościół św. Jakuba, Góra objawień i Góra Kriżevac. To trzy punkty łączące się w całość. Na obie góry, na których szczyty wiodą naturalne ścieżki z kamieni, można podjąć trud wspinaczki, modlitwy, pokuty. Góra Objawień w Podbrdo to góra tajemnic różańcowych, przedstawionych w pięknych metalowych płaskorzeźbach, prowadzących do stojącej na górze białej figury Matki Bożej. W Jej lewej dłoni zawsze tkwią świeże kwiaty. Góra Kriżevac to góra drogi krzyżowej. Biały ogromny Krzyż z relikwiami Krzyża z Golgoty stoi na samym szczycie, a postawiony został przez parafian wioski, zanim miały miejsce pierwsze objawienia.
Zadziwia mnie fakt, że nie bardzo mam chęć pisać o historii objawień. Bo wobec wszystkiego czego się tu doświadcza i przeżywa, ich opis, pytanie, czy miały tu miejsce czy nie, nie ma tak naprawdę większego znaczenia. Matka Boża jest tu bowiem wszechobecna. Ludzie przybywają do Medugorje, aby się modlić, aby zawierzyć Maryi swoje troski i życiowe sytuacje, swoich bliskich i siebie. Jest to odczuwalne na każdym kroku. Tajemniczość objawień z pewnością tu przyciąga, nie są one jeszcze potwierdzone, bo cały czas trwają. A niektórym z widzących obiecane zostały do końca ich życia. Objawienia są jednak tylko impulsem przybycia tutaj. Cuda - niejednokrotnie większe niż same objawienia - mogą dziać się natomiast w każdym człowieku, który tu przybywa...który zawierzy, zaufa i odda swoje życie i siebie samego Matce Bożej.
Mostar, wodospady i Dubrownik mnie tu przyciągnęły. Lecz nie muszę tam wracać. Medugorje natomiast stało się dla mnie nieoczekiwanie miejscem wyjątkowym. To ono, będące z początku po prostu jednym z punktów programu pielgrzymki, stało się miejscem na szczycie moich przeżyć...miejscem, do którego chciałabym koniecznie powrócić.
A tak nawiasem mówiąc - nasza grupa pielgrzymów licząca 39 osób w wieku od 19 do 80 lat - była najbardziej jak można sobie wyobrazić sympatyczną, zgraną, nawzajem pomocną, uśmiechniętą, zdyscyplinowaną, modlącą się (i tańczącą) grupą osób, które wspólnie przeżyły piękny czas. Czas, który - jak mamy nadzieję - zaoowocuje w taki czy inny sposób w życiu każdego z nas.
M.
Nie ma już potrzeby rejestracji on-line na Msze święte w naszej Misji.
Porządek Mszy św. w Polskiej Misji Katolickiej w Köln:
Sobota - 19.15 Köln - St. Paul
Niedziela - 9.00 Köln Gremberg
Niedziela - 9.00 Köln Mülheim - Herz Jesu
Niedziela - 11.00 Kerpen
Niedziela - 13.15 Köln - St. Paul
Niedziela - 18.00 Köln - St. Paul
Niedziela - 15.00 Köln Weiler
Poniedziałek - (pierwszy miesiąca) - 18.00 St. Paul (grupa modlitwy O. Pio)
Wtorek - 18.00 Köln Weiler
Środa - 17.30 Kerpen
Czwartek - (pierwszy miesiąca) - 14.30 St. Paul - (seniorzy)
Czwartek - 18.00 Köln Gremberg
Piątek - 18.00 Köln St. Paul